گوشت و لوبیا را میتوان جایگزین کرد ولی داروی بیماران خاص جایگزین ندارد!
روزنو :سیاست حذف ارز ترجیحی از اقام خوراکی مانند گوشت، برنج، حبوبات گرفته تا دارو و ... نشان میدهد که دولت پول ندارد و کفگیر به ته دیگ خورده است. در این شرایط تورم به ۵۰ درصد رسیده و سفره خانوار کوچک شده و قیمت بنزین افزایش خواهد یافت. پرسش این است که آیا بیماران به خصوص بیماران خاص باید مرگ تدریجی به دلیل گرانی دارو را انتخاب کنند یا دولت و بیمهها باید حداقل از اقشار کم درآمد و بیماران خاص حمایت ویژه کنند؟
گرانی داروهای خاص
مدیرعامل انجمن تالاسمی ایران حذف ارز ترجیحی داروهای وارداتی بیماران خاص را فاجعه خواند و گفت: هزینه دارو در خوشبینانهترین حالت حداقل ۴ برابر و در بدبینانهترین حالت تا ۱۲ برابر افزایش پیدا میکند و مردم دیگر توان پرداخت ندارند.
به گزارش روز نو یونس عرب، مدیرعامل انجمن تالاسمی ایران، در پی حذف ارز ترجیحی داروهای وارداتی بیماران خاص، جزئیات جدیدی از این تصمیم و زمان اجرای آن ارائه داد. این اظهارات در ادامه واکنش انجمن تالاسمی ایران به حذف ارز ترجیحی دارو و تجهیزات پزشکی است. این انجمن از «عملکرد شتابزده» در این زمینه انتقاد کرد و خواستار رسیدگی فوری رییسجمهور و سران قوا به مصائب بیش از ۲۰ هزار خانواده دارای بیمار تالاسمی در کشور شد و نسبت به «مرگ بیماران» در صورت تداوم این سیاست هشدار داد.
دولت هنوز هیچ اطلاعیه رسمیای صادر نکرده، اما به شرکتهای واردکننده اصلی داروهای ما، از جمله «نوارتیس» سوئیس و «مِتیم» فرانسه، ارز داروهای ما را آزاد اعلام کردهاند. عرب با اشاره به زمان اجرای این تصمیم برای محمولههای آتی دارو که قرار است در پایان سال و اوایل سال آینده وارد کشور شود، توضیح داد: شرکتهای واردکننده باید به ازای ارز مورد نیاز خود، ریال را به نرخ ۲۸ هزار تومان به بانک مرکزی بدهند، اما حالا مبنای محاسبه برای آنها نرخ ۱۰۰ هزار تومانی شده است. این یعنی برای تهیه همان مقدار ارز، به چهار برابر نقدینگی ریالی نسبت به قبل نیاز دارند که در شرایط فعلی اصلاً امکانپذیر نیست.
کارشکنی بیمهها و ناتوانی واردکنندگان
وی با بیان اینکه این شرکتها هماکنون دارو را با یک چهارم قیمت تمامشده میفروشند، افزود: از طرف دیگر، بیمهها ۷ تا ۸ ماه تأخیر در پرداخت دارند و سبد دارویی طرح «دارویار» هم طبق اعلام دولت، تنها تا نصف تعهدات وصول شده است.
مدیرعامل انجمن تالاسمی ایران با بیان عاقبت این فرآیند برای بیماران هشدار داد: به محض اینکه شرکتها بتوانند ریال را (حتی با قرض و وام) تأمین کنند، هزینه دارو در خوشبینانهترین حالت حداقل ۴ برابر و در بدبینانهترین حالت تا ۱۲ برابر افزایش پیدا میکند و مردم دیگر توان پرداخت ندارند. او با ذکر مثال عینی ادامه داد: سهم پرداختی بیمار برای هر آمپول که قبلاً مبلغی ناچیز بود، باید ۵ تا ۶ برابر شود که عدد سرسامآوری برای خانوادههای دارای فرزند تالاسمی خواهد بود.
۹۰ درصد بیماران تالاسمی از خانوادههای کمدرآمد هستند
عرب در پایان با تأکید بر عمق فاجعه اجتماعی این تصمیم گفت: باید توجه کرد که بیش از ۹۰ درصد بیماران تالاسمی ما از اقشار کمدرآمد و ساکن حاشیه شهرها و استانهای محروم شمال و جنوب کشور هستند و از نظر مالی شرایط بسیار بدی دارند.
گران شدن دارو و درمان
آنچه در ایران به عنوان بیمه اکمل توسط متولیان بخش خصوصی و مدیران دولتی به مردم پیشنهاد میشود، مصداق بیمه «ابتر» است. توصیه میشود که بازنشستگان با بیماریهای صعبالعلاج حتماً از بیمه اکمل استفاده کنند.»
بررسی چندین نوع قرارداد بیمه اکمل نشان میدهد که بازنشستگان برای برخورداری از چنین خدمات درمانی تکمیلی کارآمدتری، باید برای خانوارهای دو نفره ماهانه حدود ۲ تا ۳ میلیون تومان علاوه بر بیمه تکمیلی عادی بپردازند. همچنین برخی شرکتها به صورت ویژه و VIP، خدمات بیشتری را بدون سقف و با فرانشیز پایینتر برای بازنشستگان و کارکنان خود خریداری میکنند که کسورات و حق بیمه آنها به نزدیک ۴ میلیون تومان در ماه (برای خانوار ۲ نفره و بیشتر) است.
هزینه بیمه یک فرد بازنشسته حدود ۲ میلیون تومان
این ارقام درحالی از بازنشستگان گرفته میشود که متوسط دریافتی بسیاری از بازنشستگان صندوقهای بزرگ در کشور حدود ۱۸ تا ۱۹ میلیون تومان است و در صورت پرداخت این هزینهها از مستمری ماهانه، معیشت خانوار کامل زمین میخورد. در نظر داشته باشیم بیماران صعبالعلاج و خاص، گاهی با هزینههای میلیاردی درمان (در بیماریهای قلبی و سرطانها) مواجه میشوند که انواع بیمههای طلایی و اکمل نیز در بهترین حالت کمتر از نصف این هزینهها را پرداخت نمیکنند. اگر حق بیمه تکمیلی عادی افراد به ازای هر نفر ۷۲۰ هزار تومان باشد، با حداقل نرخ بیمه اکمل، مجموع هزینه بیمه تکمیلی و اکمل هر فرد بیش از یک میلیون و دویست هزار تومان میشود؛ برای همهی اعضای خانواده این رقم سر به فلک میکشد.
بار سنگین هزینههای درمان
احسان سهرابی (فعال کارگری و عضو سابق شورای عالی حفاظت فنی وزارت کار) در این ارتباط توضیح داد: بیمهها میگویند: «هرچه پول بدهید آش میخورید» این درحالی است که رهبر انقلاب در اسناد بالادستی و در بیانات خود بارها اعلام کردند که «در هنگام استفاده از خدمات درمان، مردم رنجی را به جز رنج بیماری نباید تحمل کنند.» باید کارگروهی در دولت تشکیل شود تا این انحصار از بیمه بازنشستگان برداشته شود و بیمه تکمیلی ارزان شود.
عضو سابق شورای عالی حفاظت فنی وزارت کار تاکید کرد: ما بسیاری از خانوارهای درگیر بیماریهای صعب العلاج را داریم که زن و مرد پس از ۳۰ سال خدمت، از خدمات خوب بیمه تکمیلی برخوردار نیستند و زیر بار سنگین هزینههای درمان از پا درآمدهاند. بنده کارگری را میشناسم که باید ۳۰ جلسه پرتودرمانی و رادیوتراپی کند و هزینههای درمان را با وجود بهرهمندی از بیمه تکمیلی نمیتواند پرداخت کند. این افراد چه گناهی کردهاند که باوجود سالها پرداخت سهم ۹ بیست و هفتم درمان، دولت و تامین اجتماعی نمیتوانند به قانون الزام برای پرداخت کل هزینههای درمان عمل کنند؟
به گفته این فعال کارگری، امروزه بسیاری از خانوارهای کارگری برای پرداخت هزینههای درمان بیماریهایی که به علت شرایط شغلی دچار آن شدهاند، از خیریهها کمک میگیرند و اگر خیریه مربوطه نتواند به موقع هزینههای جلسات درمان سرطان کارگر بازنشسته را بدهد، شیمیدرمانی او نیمهکاره رها میشود!
سهرابی اضافه کرد: پیشنهاد ما به رئیس جمهور این است که یک کمیته ویژه با اختیارات گسترده در این حوزه ایجاد کند و اعضای شورای عالی بیمه را به همراه شرکتهای بیمهگر تکمیلی و مدیران وزارت بهداشت و تامین اجتماعی، در آن جمع کند و با حضور نمایندگان ذینفعان یکبار برای همیشه مشکلات انباشت شده و در آستانه بحران درمان تکمیلی کارگران و بازنشستگان را حل کند. متولی خدمات درمانی آحاد مردم خود دولت است!
